Prowadzenie: Weronika Idzikowska
Kruchość, temat przewodni tegorocznego Kongresu, dotyczy wielu obszarów. W pandemii COVID-19 doświadczyliśmy osobistej kruchości – jako nauczycielki i nauczyciele, edukatorki i edukatorzy, animatorki i animatorzy kultury, twórcy i twórczynie. Pandemia ujawniła, że od naszej kondycji i poczucia bezpieczeństwa zależy nie tylko kondycja edukacji kulturowej, animacji czy innych tematów, których dotyka nasza praca, ale przede wszystkim – sytuacja edukacyjna dzieci i młodzieży. To, jak my się mamy, wpływa na to, jak mają się dzieci.
Na warsztat weźmiemy „kruchość” i „siłę” edukatorki/a. Przyjrzymy się tym dwóm aspektom naszej pracy. Zastanowimy się, jak w oparciu o różnorodne, czasem niełatwe doświadczenia pracy, budować swoją zawodową opowieść, jak zadbać o spójność tej opowieści, tak by była czytelna dla naszych odbiorczyń i odbiorców. Przyjrzymy się również ekologii naszej pracy – zwłaszcza w perspektywie pandemii: jak zadbać o siebie i komunikować własne potrzeby zawodowe.
